Πελούζο
Στο ακατοίκητο νησάκι Πελούζο οι χελώνες Καρέττα Καρέττα μπορούν πραγματικά να γεννούν ανενόχλητες τα αυγά τους αφού η πρόσβαση σε αυτό είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Ανήκει στην Ζώνη Α του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου όπου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες απαγορεύεται η ναυσιπλοΐα και το ψάρεμα. Το νησί είναι πανέμορφο, παρθένο, ελαφρώς ορεινό, με πυκνή βλάστηση και βραχώδεις ακτές. Στην πλευρά που είναι ακριβώς απέναντι από την Δάφνη υπάρχει η μοναδική παραλία του νησιού με την λεπτή, ελαφριά άμμο σαν ταλκ και το παλιό, μισογκρεμισμένο κτίσμα. Στην αντίθετη πλευρά του το σκηνικό αλλάζει. Η ακτή είναι βραχώδης με μία όμορφη σπηλιά.
Το Πελούζο κατά την Ενετοκρατία άνηκε στην Καθολική Μονή του Αγίου Φραγκίσκου και παραχωρήθηκε στον μοναχό Άγγελο Σαλβιάτη. Εκεί έκτισε Μονή και Ιερό Ναό αφιερωμένα στην Θεοτόκο της Ευαγγελίστριας. Αργότερα το Πελούζο πέρασε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Κομούτου όπου ανήκει και σήμερα. Η Μονή και ο Ιερός Ναός βομβαρδίστηκαν από τους Γερμανούς κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και στη συνέχεια καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς από τον σεισμό του 1953. Σήμερα διασώζονται μόνο κάποια ερείπια. Η καλύτερη θέα για να το θαυμάσεις είναι από την παραλία Δάφνη όπου το Πελούζο δεσπόζει και μαγνητίζει τη ματιά σου.